Wednesday 30 May 2012

DUVARDAKİ SONSUZLUK TABLOSUNDAKİ CANAVAR

Ayaklarımın yere çakılışına bakıyorum dehşetle,
Eriyen tenimin yanıklığı,
yine de küçülmüyorum.
koku içimde bir şeyler bulandırıyor.
Kadını seversen öldür onu düşünmeden,
Erkeği seversen bırak o öldürsün seni.
Alnımda bir sıcaklık hissediyorum,
Karşıma çıkarsa bir cenazede ya da şehrin en pis sokağında,
Yüzüme çarpan nefesi buz gibi,
kelimelerim ayaklarımın altında eriyip gidiyor.
Nefretinden zevk alırcasına tetiği çekiyor
ve ben beynimin,
o pürüzlü duvardaki tablosunu seyre dalıyorum,
sonsuz güzellikte bir resimmiş gibi.
Sokağa ilişiyor gözüm
Duvardaki sonsuzluk tablosunda,
eriyen ayaklarıyla, gittikçe küçülen bir canavar var.

No comments:

Post a Comment